Park Zdrojowy w Ciechocinku

---

Historia

Park Zdrojowy w Ciechocinku ma swoje korzenie w ogrodzie spacerowym, który powstał obok galerii spacerowej. Te tereny zostały zaaranżowane podczas budowy hotelu Karola Müllera, a ich projektantem był Franciszek Tournelle w 1851 roku. Obecnie park jest domem dla interesującego starodrzewu, w tym klonów, dębów, lip oraz świerków, a także bardziej egzotycznych gatunków jak kłęk kanadyjski, miłorząb dwuklapowy, skrzydłorzech kaukaski oraz tulipanowiec amerykański. W parku znajduje się także dąb szypułkowy, który jest dziwkiem przyrody; jego wysokość osiąga 22 metry, a obwód wynosi 390 cm.

W miejscu dawnej, spalonej, galeria spacerowa została zbudowana na nowo. W latach 1880-1881 w Parku wprowadzono „styl szwajcarski”, który stał się charakterystyczny dla Ciechocinka. Zrealizowano wówczas pijalnię wód mineralnych według projektu Edwarda Cichockiego. Ta konstrukcja słupowo-ryglowa, pokryta deskami, wzbogacona jest przybudówką z wieżyczką od strony wschodniej. Pijalnia przeszła przebudowę w okresie międzywojennym i obecnie pełni funkcję sali koncertowej oraz kawiarni „Bristol”.

W 1909 roku, w centralnej części Parku, powstała drewniana muszla koncertowa w stylu zakopiańskim, zaprojektowana przez Pawła Feddersa. Park słynie również z innych przykładów architektury, takich jak fontanna „Jaś i Małgosia” oraz budynek maszyny parowej.

Dziś muszla koncertowa jest miejscem, gdzie odbywa się wiele wydarzeń kulturalnych o krajowej skali, w tym Festiwal Piosenki Młodzieży Niepełnosprawnej „Ciechocińskie Impresje Artystyczne”, Festiwal Operowo-Operetkowy, Wielka Gala Tenorów oraz Ciechociński Festiwal Bluesowy. Również lokalne wydarzenia, takie jak Regionalny Przegląd Orkiestr i zespołów strażackich oraz Festiwal Folkloru Kujaw i Ziemi Dobrzyńskiej przyciągają dużą liczbę odwiedzających.

---

Oceń: Park Zdrojowy w Ciechocinku

---