Anna Jachnina

---

Życiorys

W 1933 roku Anna Jachnina ukończyła Liceum ss. Urszulanek znajdujące się we Włocławku. Dwa lata później, w 1935, wzięła ślub z Julianem Jachną, który był oficerem w 36 Pułku Piechoty Legii Akademickiej, a następnie osiedliła się w Warszawie. Po rozpoczęciu II wojny światowej podjęła pracę w szpitalu, a od listopada 1941 roku zaangażowała się w działalność niepodległościową w Związku Walki Zbrojnej. Od lutego 1942 roku była członkiem Armii Krajowej, gdzie pracowała w komórce zajmującej się „Sztuką” oraz w tzw. „KOPR”, czyli Komisji Propagandy Biura Informacji i Propagandy AK.

W zimie 1942 roku, prawdopodobnie w swoim mieszkaniu przy ul. Francuskiej w Saskiej Kępie, Anna Jachnina napisała tekst piosenki pt. „Siekiera, motyka”. W tym samym okresie zredagowała broszury, takie jak „Anegdoty i dowcipy wojenne” wspólnie z Marianem Ruth Buczkowskim oraz „Posłuchajcie ludzie”. Jej twórczość rzuciła nowe światło na życie w okupowanej Warszawie i przyczyniła się do edukacji społeczeństwa. W tym samym roku wygrała konspiracyjny konkurs na „pamiętnik z oblężonej Warszawy”, a jej praca znalazła się w broszurze „Pamiętniki z obrony Warszawy”, opublikowanej we wrześniu 1942.

W listopadzie 1942 roku Anna została aresztowana przez gestapo i trafiła do Pawiaka, a następnie przełożono ją do obozu w Auschwitz. Jej droga przez cierpienie nie zakończyła się na tym etapie, ponieważ w październiku 1944 roku została przeniesiona do obozu w Ravensbrück. Na szczęście, w kwietniu 1945 roku, została uwolniona w ramach akcji hrabiego Folke Bernadotte.

Po wojnie, począwszy od maja 1945 roku, Jachnina zamieszkała w Szwecji, jednakże wróciła do Polski w kwietniu 1946 roku. Pracowała na początku w gdańskim Biurze Odbudowy Portu, a od 1947 roku osiedliła się w Bydgoszczy. Przez wiele lat, aż do przejścia na emeryturę w 1974 roku, była strukturalnym pracownikiem Rozgłośni Regionalnej Polskiego Radia w Bydgoszczy. W tej instytucji pełniła funkcje kierownika redakcji kulturowej i regionalnej oraz zastępcy kierownika audycji literackich.

Od 1950 roku Anna Jachnina aktywnie dokumentowała i promowała sztukę oraz kulturę ludową, tworząc ponad 300 audycji radiowych. Dodatkowo, przekazała Muzeum Etnograficznemu w Toruniu ponad 800 taśm magnetofonowych, które do dziś stanowią cenne źródło wiedzy o polskiej kulturze. Organizowała również wystawy oraz konkursy folklorystyczne, biorąc udział w redagowaniu wielu publikacji poświęconych kulturze ludowej, w tym śpiewników.

Anna Jachnina była jednym z założycieli Kujawsko-Pomorskiego Towarzystwa Kulturalnego i aktywnie uczestniczyła w jego zarządzaniu. W 1975 roku została uhonorowana Medalem Stolema, a w 1979 otrzymała prestiżową Nagrodę im. Oskara Kolberga za swoje niezrównane osiągnięcia w dziedzinie kultury ludowej.

---

Oceń: Anna Jachnina

---